Merhaba saçlarının her beliğinde özlem taşıyan kadına. Gözyaşlarını için için yüreğine akıtan anaya… Hayatını ilmek ilmek dokuyan eli nasırlı bacıya…
Merhaba evladına helal bir lokma için gecesini gündüzüne katıp çilesini katık eden kadına…yarasını kendi sağaltan gönlü yaralıya….
EYY FİLİSTİNLİ KADIN! Sanada merhaba…
Utanıyorum!
Neden biliyor musun? Takvimler 8 Mart dünya kadınlar günü gösteriyor. Ve bugün senin de günün ama ben insan olduğumdan ilk defa utanıyorum. Sana yetişememekten açlıktan ölen bebeye bir yudum su verememekten…Kendi ellerinle cennet meleklerini kefenlemenden hatta tek parça halinde defnedememenden en kötüsü de ne biliyormusun kadın olmaktan utanıyorum.
Ya Yaralı kuzunun sedye üzerinde YARABB! YA RAAB! Diye inlemesi. son nefesinde bile yaradananına şikayet etmesi…
Sen nasıl bir imanla büyüttün ki bu kuzuyu içindeki bu yangını yüce divanın hakimine iletti…
Bitsin artık bu soykırım dinsin gözyaşları son bulsun zulüm.
Kadın doğurandır kadın büyütendir kadın kollayandır. Kadın huzuru sağlayandır. Yaraları sağaltandır.
GAZZE’ye de güneş doğsun kuş cıvıltılarıyla çocuklar koşup oynasın. Isınsın üşüyen kadınların da kalpleri. O eller kan dolmasın çiçek dolsun. Gözlerinde gözyaşı değil mutluluk olsun.
Kadınlar dinleri ırkları renkleri ne olursa olsun AMA hep mutlu olsun.
Dünya döndükçe kadın mutlu olsun…Kadın mutlu oldukça dünya dönsün.