Selam tüm sevdalara sevdalalilara sevdaları için acı çekenlere. Gönlünde buram buram aşk tütenlere...
Selam benim sonsuz sevdama da...
Bak yine düştün aklıma. Ömrüm tazelendi sanki. Yüzümde minik bir tebessüm peydahlandı. Kapattım gözlerimi. Etraf sen koktu birden bahar çiçekleri gibi. Derince çektim içime ama doyamadım. Bir kez daha çektim ve yüreğim titredi. Biliyormusun sevgini kalbimin neresinde saklasam zincire vursam sen oraya öğle güzel yakışıyorsunki… Kimselerin duymayacağı, dokunamayacağı, uzanamayacağı VE HATTA KIRAMAYACAĞI… Sızısınıda, atışınıda , acısınıda farkedemeyeceği en derinlerdesin.
İyi ki oradasın… Meğer seni sevmek ne güzelmiş.
Dışarıda yağan yağmurun sesi ve sokak lambalarından yansıyan ışığın yağmurla dansını izliyorum . yağmur öğle güzel yağıyorki ince ince. Nazıyla edasıyla izleyene hayran bıraktırıyor adeta kendisini . Radyodan bizim şarkımız çalarken müğin tınısına eşlik eden kahvemin kokusunda sen var, tadında sen var. Gözlerimi kapatıyorum kahvemden bir yudum bir yudum daha alıp diyorumki kalbime;
Sevgi bumu ? bir damla suyun kuruyan toprakla buluşmasımı . Yada gecenin karanlığına inat kalbime ay gibi doğmen mı....
Yine sen düştün yüreğime. Zamansız, sebepsiz, davetsiz. Olsun ben seni sevmeyi yüreğime yük saymadım ki. Seni sevmek uzun bir yolculuktur bana. Bitmek bilmeyen uçsuz bucaksız. Engel tanımayan sonunda sana kavuşmak olan.
Gözlerin geldi gözlerimin önüne. Saatlerce bakmaya doyamadığım. Kirpiklerinin her teline ömrümü adadığım. Sen hiç gitme olurmu...
Peki ben sana aşık mıydım? Aşk neydi ki…
Aşk alışkanlıktı yokluğunda özlemekti sadece …
Ama ben sana sevdalıyım hem de en güzelinden. Sevda neydi o zaman?
Sevda aynı anda ağlamak aynı anda gülmekmiydi. Kararlarına saygı duymamıydı. Eksisiyle artısıyla kabullenmekmiydi. O uyurken saatlerce onu izlemekmiydi. O zaman ben senin sevmeni ve hatta en çok beni sevmeni sevdim cennetim… Ben daha önce de seni uyarmıştım kalbime çok sokulma diye .Nedenmi çünkü ben az sevmesini bilmemki . Öğle severim öğle severimki bir daha gönlümün kapısını kapatıp gidemezsin.
Sevmek nasıl bir şey evvelden bilmezdimki seni sevdikten sonra anladım.
Seni sevmek suya atılan bir avuç dem misali hayatı renklendirmekti. Yavaş yavaş sabırla bekleyerek. Sonrada karşına geçip sen dumanı üstünde çayını yudumlarken sana dalıp varlığına şükretmekti.
Hani derler ya:
Ay tutulurmuş , güneş tutulurmuş.
Ya insan insana tutulurmuymuş...
Tutulurmuş işte.
Bende sana tutuldum.
Bu hayatta senin kadar beni seven olmadıki .
Dedim ya gece gözlüm ben en çokta beni sevmeni sevdim...
